Wakacje – mia?o by? pi?knie, a wysz?o jak ….

Wymarzone, najwspanialsze wakacje, pierwsze nasze ca?o-rodzinne, z przyjaci??mi i pi?kn? pogod?. Po nich wracam, trenuj? jeszcze ostrzej ni? przed wyjazdem (tu za gor?co i szkoda rodzinnego czasu), wypo?yczy?am nawet bie?ni? z Orbisfery, a 24 wrze?nia startujemy w sztafecie maratonu!�

W wakacje przyszed? dzie?, gdy po tygodniu chodzenia boso, ewentualnie w sanda?ach, postanowi?am poczu? si? kobiet? i za?o?y? buty na obcasie.�Wybrali?my si? na wycieczk? do Cortony, miasteczka, kt?rego historia si?ga czas?w Etrusk?w.��Jak wiele w?oskich miejscowo?ci wymaga nie lada krzepy i jest wyzwaniem dla ludzkich mo?liwo?ci lekko os?abionych urlopem. Aby doj?? do samych mur?w od naszego lokum trzeba trzydziestominutowej wspinaczki jak na Rysy. Przy czym na Rysach latem jest przyjemnie ch?odno, a tu rekordowe upa?y i susza.

Wakacje pe?ne wra?e?

Dzielnie pokonuj? w?skie uliczki, tysi?ce schod?w, wzniesie? i t?umy turyst?w wzbudzaj?c swoim wygl?dem zachwyt mojego m??a (w?oscy amanci te? wzdychali, ale z powodu s?omkowego�koloru w?os?w naszego synka). �Schodz?c z ostatnich stopni nawet za?artowa?am, ?e to cud, ?e w takim obuwiu nie z?ama?am nogi. A potem usiedli?my sobie przy rynku na kolacji.�I teraz chcia?aby, napisa?, ?e sta?o si? to podczas ataku rakietowego, albo r?wnie spektakularnego wydarzenia, ale niestety nie by?o to a? tak niesamowite.

Stasiu zawo?a? mnie ?eby pokaza? pi?kny dziedziniec. Ja jako matka – polka wzi??am Tadka na r?ce i ruszy?am za nim. Potem, jak m?wi Stasiek ‘zmiksowa?am si? z chodnikiem’. Chc?c uchroni? maluszka przed zderzeniem z ziemi? wykona?am seri? dziwnych figur. I nic z?ego by si? nie sta?o, gdyby nie fakt, ?e w si?dmej klasie podstaw?wki na obozie w?drownym z?ama?am nog?. W?wczas kilka dni sp?dzi?am w schronisku czekaj?c na transport do lekarza. Pan doktor obejrza? stop? i powiedzia?: “Skr?cenie. Prosz? przez kilka dni oszcz?dza? nog?.” I teraz mam ko??, kt?ra zamiast si? zrosn?? wytworzy?a tzw. staw rzekomy. I raz na jaki? czas przy niefortunnym ruchu p?ka. Ot i ca?a historia urlopu…

Wi?c siedz? sobie, siedz? i pisz?, czytam i wo?am o pomoc gdy zwiedzaj?cy ?wiat Tadzik postanawia wybra? si? w niebezpieczne rewiry…. I tylko miesza si? we mnie uczucie zawstydzenia, ?e wszyscy woko?o mi pomagaj?.�Dzi?kuj? Marcie, kt?ra dba o nasz letni domek, Ma?kowi, kt?ry nosi mnie na swoich barkach i Sta?kowi kt?ry podk?ada mi poduszki pod nogi oraz dzielnie towarzyszy? mi podczas naszej samotnej podr??y do Polski. I po raz kolejny moja wdzi?czno?? unosi si? do dziesi?tek nieznanych os?b, kt?re s? gotowe do pomocy! Widzie? ile jest woko?o wspania?ych dusz, to chyba g??wna zaleta z?amanej nogi!