PTSD i depresja

Ostatnio zosta?am zaproszona do wyzwania robienia 25 pompek przez 25 dni. Ma na celu zwr?cenie uwagi na wa?ny temat. Jest nim walka z PTSD i depresj? oraz�pomocy osobom w ci??kiej sytuacji psychicznej. To chyba dobry moment na m?j ma?y coming out w tym temacie.

Czym jest PTSD

Post-traumatic stress disorder czyli zesp?? stresu pourazowego – to zesp?? objaw?w, kt?re pojawi?y si? u nas na skutek traumatycznego wydarzenia, silnego stresu czy l?ku. Nie spos?b mi tu nie poleci? 2 ksi??ek: “Bractwo Bang Bang” autorstwa Grega Marinovicha i Joao Silvy oraz “Mi?o?? z kamienia.?ycie z korespondentem wojennym” Gra?yny Jagielskiej – oraz film Ewy Bukowskiej “53 wojny” na podstawie tej ksi??ki, z moja ukochan? Magd? Pop?awsk? w roli g??wnej.

Generalnie co? w naszym ?yciu (udzia? w wypadku, l?k przed ?mierci? swoj? lub kogo? bliskiego, gwa?t – to do?? indywidualne) wywo?uje tzw. traum?. Skutkuje to koszmarami sennymi, unikaniem konkretnych miejsc lub sytuacji, nieracjonalnym zachowaniem… Nie jestem psychiatr? i nie chce wdawa? si? w szczeg??y, to bardzo osobisty tekst i nie chc? skupia? si? na opisie choroby. Operowa? b?d? przyk?adami.

Pierwszy raz zobaczy?am co to PTSD gdy pozna?am na wakacjach w Stanach Zjednoczonych grup? Serb?w i Chorwat?w. Mieli oni oko?o 20 lat, w czasie wojny na Ba?kanach po?ow? mniej. Doro?li, silni, dobrze zbudowani m?odzi m??czy?ni. Gdy s?yszeli odg?os syreny stra?ackiej, kt?ra kojarzy?a im si? z odg?osem syren w trakcie nalot?w kurczyli si? i nikli w oczach. Na ich twarzach natychmiast pojawia?o si? niewyobra?alne wr?cz przera?enie. To by? pierwszy raz, gdy zrozumia?am, ?e PTSD nie musi dotyczy? wy??cznie ?o?nierzy. To problem znacznie szerszy.

Do g?owy przychodzi mi kolejne kulturalne polecenie – monodram Krystyny Jandy “Ucho, gard?o, n??” na podstawie ksi??ki Vedrany Rudan.

Moje PTSD i depresja

No w?a?nie… i teraz p?acz?… z moich oczu lej? si? ?zy, i mam nadziej?, ?e ten tekst komu? pomo?e – bo nie widz? innego sensu w takim otwieraniu si?… W moim ?yciu sta?o si? kilka lat temu co?, o czym nie jestem gotowa m?wi? publicznie, co zmieni?o je na zawsze. Ten czas (bo to nie by?a chwila) wywr?ci? je do g?ry nogami. Ja funkcjonowa?am w miar? normalnie (tak mi si? zdaje) i kto? kto nie wiedzia?, m?g? nie mie? poj?cia, z czym si? boryka?am.

Gdy s?ysza?am p?acz dziecka wpada?am w panik?, mia?am stany l?kowe i ucieka?am. Wychodzi?am z autobusu mimo i? nie by? to m?j przystanek, zatyka?am uczy i wpada?am w dygot. Za namow? m??a rozpocz??am terapi? – w tym r?wnie? farmakologiczn?. Z jednej strony podczas pracy z terapeutk? uczy?am si? racjonalizowa? moje uczucia i prze?ycia, z drugiej bra?am leki.

Pisz? o tym, bo nie wyobra?am sobie gdzie by?abym teraz bez tej terapii. Znam wiele os?b borykaj?cych si? z depresj?, l?kami i stresem, kt?re broni? si? przed nimi. Ja wiem, ?e one uratowa?y mi ?ycie. Raz bra?am je przez p?? roku, po kilku latach wr?ci?am do nich na prawie 18 miesi?cy. Mimo i? mocno mnie usypia?y, to nie ?a?uj? ani jednej po?kni?tej tabletki. Wiem, ?e bez nich nie by?oby mnie tu gdzie jestem.

Walcz o siebie

Ja walczy?am o siebie nie tylko terapi?, nie tylko farmakologi?. Chodzi?am na zaj?cia TRE (Trauma Releasing Exercises) – powiedzie? o tym, ?e podesz?am do niej sceptycznie to nie powiedzie? nic. Gdy moje cia?o w trakcie pierwszych zaj?? zacz??o dr?e? nie wierzy?am w to, co si? dzieje. Lekko??, kt?ra po tym pozosta?a by?a niesamowita. Lekko?? odczuwana po wielu miesi?cach napi??. Szukaj sposob?w, kt?re b?d? dobre dla Ciebie. Poza tym…

Da?am sobie przyzwolenie na s?abo??

Bywa?y dni, gdy nie mog?am wsta? z ???ka. Pami?tam na przyk?ad dzie?, gdy sko?czy?am wszystkie zobowi?zania zawodowe na tamten rok. 17 lub 18 grudnia wraca?am tramwajem z pracy. Wiedzia?am, ?e mog? teraz sobie odpu?ci? i …. ?zy same mi polecia?y. Wr?ci?am do domu i wesz?am do ???ka. Nie mog?am zrobi? nic wi?cej. Le?a?am w nim bez si? przez kilka dni. Praca potrzebna mi by?a, aby normalnie funkcjonowa?, ale to le?enie te? by?o wa?ne. Nie mo?na non stop dzia?a? pe?n? par?. Nie mo?na ignorowa? swoich emocji. Czasem trzeba je wyp?aka?, wytrz???, przespa?. Wa?ne, aby nie prowadzi?o to do zachowa? autoagresywnych. Nie szkod?my sobie, tylko dajmy sobie pom?c.

Walka z PTSD i depresj? to walka o siebie. O jako?? swojego ?ycia.�To tak?e walka dla naszych bliskich. Nie wstyd? si? tego, nie b?j jej podejmowa?. Pro? o pomoc. Nigdy nie wywdzi?cz? si? moim najbli?szym, kt?rzy przy mnie byli. Akceptowali gdy nie wstawa?am z ???ka i motywowali, abym jednak spr?bowa?a. S?uchali moich monolog?w na jeden temat. Byli. I s?. Daj sobie zgod? na te wszystkie uczucia.